Heesch, februari 1997. Arno van de Ven en Hans Timmers richten samen Vetipak op. Dat doen ze met weinig middelen. De bank gunt ze een kredietje, net groot genoeg om een kartonneermachine van de schroot te redden en op te knappen. Wat ze wel meenemen? Lef, eigenzinnigheid en contacten in de chocolade-industrie. Die eigenschappen vormen de basis voor wat komen gaat.
Bijna 28 jaar later ziet Vetipak er compleet anders uit. De organisatie bestaat niet meer uit twee technische mannen, maar uit honderden medewerkers en geavanceerde robots. Samen werken ze voor grote merken uit verschillende sectoren – vanuit meerdere vestigingen en onder de vlag van Vetico. De rol van Arno verandert nu ook. Hij draagt het CEO-stokje over aan collega Jeroen van Herpen, de huidige COO. Tijd om terug- en vooruit te blikken met de ‘Ve’ uit Vetipak.
Sjouwen en rommelen
“In mijn jonge jaren was ik altijd aan het sjouwen en rommelen”, vertelt Arno over het ontstaan van Vetipak. “Na school gooide ik mijn tas in de hoek en ging ik de schuur in om te sleutelen aan brommers. Ik wist toen al zeker dat ik ooit voor mezelf wilde beginnen. Na mijn studietijd werd duidelijk dat dit ook de beste optie was. In korte tijd werkte ik bij verschillende bedrijven, maar nergens kon ik mijn draai vinden. Ik vond de manier van werken vaak vreemd en gaf mijn mening daarover. Dat botste. Bij mijn laatste werkgever, een logistiek dienstverlener, kwam ik in aanraking met co-packing. Dit stond nog in de kinderschoenen, maar de vraag naar machinaal verpakken nam toe en productiepieken werden steeds vaker uitbesteed. Na een jaar besloot ik voor mezelf te beginnen.”
Sleutelmomenten in de groei
Een businessplan, klantenbestand of machinepark? Dat hadden Hans en Arno niet. Het techniekduo begon gewoon. “We hoopten snel los te komen, maar dat viel tegen”, aldus Arno, die na twee jaar alleen verder ging. “Maar we gingen vooruit, en daarover informeerde ik mijn connecties bij grote producenten. Na vier maanden belde Mars met een probleem dat ze niet konden oplossen. Wij konden dat wel, en even later nam ook Nestlé contact op. Binnen een halfjaar werkten we voor de twee grootste chocoladefabrikanten. Deze samenwerkingen zijn nooit gestopt.”
Andere sleutelmomenten volgden. “Een grote mijlpaal was het winnen van twee tenders van Mars. Tegen de verwachtingen in, omdat produceren in Oost-Europa veel voordeliger leek dan geautomatiseerd verpakken in Veghel. Maar ons voorstel bleek beter, waarna we speciaal hiervoor een nieuwe fabriek bouwden. Zo ontstond ons huidige bedrijfsmodel, met een hoofdkantoor en meerdere vestigingen.”
de twee grootste chocoladefabrikanten”
Trots
Van verregaande innovaties en bijzondere customer centric solutions tot en met talentontwikkeling en lange Vetico-carrières. Er is voor Arno na bijna drie decennia genoeg om trots op te zijn. “Het meest trots ben ik op onze bedrijfscultuur”, zegt hij. “Vetico’ers zijn down-to-earth, gepassioneerd en altijd bereid om mee te bewegen. Iedereen staat open voor nieuwe ontwikkelingen. Dat houdt ons vitaal als mens en bedrijf. De Vetico-bedrijven zijn zelfs een afspiegeling van onze medewerkers. We zijn gezond en beweegbaar, omdat onze mensen dat zijn.”
CEO-opvolging
Een andere succesfactor is volgens Arno de ruimte en verantwoordelijkheid die medewerkers krijgen. Met de overdracht van de CEO-functie aan Jeroen van Herpen als ultieme eindvorm. “We hadden simpelweg twee keuzes: een nieuwe man van buitenaf of iemand uit onze eigen organisatie. De eerste kon snel van tafel, omdat een goede DNA-toets ingewikkeld is. Bij Jeroen weten we dat het goed zit. Bovendien vonden we het belangrijk dat grote beslissingen niet alleen vanuit een financieel of commercieel oogpunt genomen worden, maar vooral vanuit techniek en mens. We zijn immers een technisch mensenbedrijf. Jeroen kent en begrijpt onze productiekant als geen ander.”
met nieuwe ontwikkelingen”
De toekomst
Arno heeft het volste vertrouwen in de nieuwe directie en de toekomst. Hij blijft betrokken, maar in een andere rol. “Ik ga me focussen op complexe klantvragen, uitdagingen in de supply chain en ‘de machine die alles kan’. Vanuit intensievere verbindingen met universiteiten en startups en beursbezoeken blijf ik de organisatie voeden met nieuwe ontwikkelingen. Techniek blijft het mooiste dat er is.”
“Daarnaast hoop ik meer vrije tijd te krijgen”, vertelt Arno tot besluit. “Ik wil vaker gaan wandelen met mijn vrouw. We zijn al in training voor één van de mooiste routes in Europa: de West Highland Way in Schotland. Dit is een tour van tien dagen. Ook wil ik weer vaker gaan klussen. Net als vroeger. Thuiskomen, tas in de hoek en aan de slag.”
