Kunnen robots eigenlijk een team vormen? Hoewel het natuurlijk geen mensen zijn, beantwoorden we deze vraag toch met ‘ja’. Kijk maar eens naar project Flip, waarbij twee keer drie Omron Viper robots hun inpaktaak met militaire precisie samen uitvoeren.
Project Flip is een opdracht van een van onze trouwste relaties, wereldwijd marktleider op het gebied van chocoladeproducten. “Zij wilden een doos met deksel vullen met individueel verpakte chocolaatjes”, vertelt engineer Noud van der Linden. “Het bijzondere aan dit project is een hoog startvolume en een hoge doorloopsnelheid. Dat maakte het al ongeschikt voor mensenhanden. We hadden robots nodig om de ultrakorte cyclustijd te halen.”
Wiel zelf uitgevonden
Daarbij lag er geen one size fits all-concept op de plank. “Bepaald niet”, lacht Noud. “Dit wiel was nog nergens uitgevonden. En dus deden we dat zelf, ook nog in een tijdsbestek van slechts negen maanden. In die periode ontstonden de eerste schetsen en ideeën, totdat we negen maanden later de complete lijn in gebruik namen.”
Twee robotmodules
Het resultaat is een in-lijn-opstelling, voor een deel mechanisch en servo-bestuurd, met twee robotmodules. Noud vertelt: “De eerste drie robots nemen ieder een plano – ofwel de ongevouwen doos – uit het magazijn, trekken die door de vouwstraat om ze open te vouwen, lijmen de onderzijde dicht en plaatsen ze op de stappenband. Daar neemt het mechanische vulstation het voor eventjes over. Hier vullen we steeds drie dozen tegelijk met chocolaatjes.”
Tweede robottrio
Bij het dekselstation neemt een tweede robottrio het over. De drie Vipers nemen daar voorgelijmde deksels uit hun (dubbele) magazijn, vormen de dozen voor en plaatsen ze in een trechter. Daarna plaatst een mechanische arm de deksels in de dozen en vouwt de lijmflappen dicht. Job done!
ultrakorte cyclustijd te halen.’’
Separate takenpakketten
Door deze twee separate takenpakketten (het behandelen van de doos en het verwerken van de deksels) verschilt project Flip wezenlijk van project POP, waar de opdracht eenzijdiger is en het robot-celprincipe dus uitstekend werkt. En toch… “Sommige stukjes van de Flip-puzzel lijken op die van POP”, vertelt Noud. “Neem de dubbele planomagazijnen: als de robot het ene magazijn leegmaakt, geeft hij een signaal en schakelt hij over op magazijn nummer twee. Intussen kunnen we het eerste magazijn weer bijvullen. De lijn draait dus continu door.”
Liefde voor uitdaging
Met Flip hebben Noud en zijn collega-engineers een maatwerk oplossing gerealiseerd, vergelijkbaar met Origami, POP en vele andere projecten. “De druk kan soms best oplopen”, vertelt Noud. “Want we moeten het iedere keer tóch maar gedaan krijgen. Maar die uitdaging – daar houden we juist van.”
Mooi gezicht
Inmiddels liggen de bewuste verpakkingen met chocolaatjes al een tijdje in de schappen. “Of ik ze wel eens zie liggen? Nou en of”, lacht Noud. “Als mijn vriendin en ik met de auto op reis zijn en bij een tankstation stoppen, wandel ik altijd even langs de snoepproducten. En daar liggen ze dan! Het blijft een mooi gezicht om wat ooit ‘maar’ een schets was, als concreet en tastbaar resultaat in de winkel te zien liggen.”
Lees verder in deze blogserie over de Omron Viper robots:
> Blog: Zeventien Omron Viper robots, bestemming Oss
> Blog: De eeuwige puzzel van Vetico Innovation Center
> Blog: Origami: uitdagend project vol X-factoren
> Blog: POP: niet sneller, wél efficiënter (en dus toch sneller)
